Het was een late zomernacht. Achter mijn huis werd druk gegraven.
Mijn zoon groef mee, mijn dochter hield de noodverlichting vast.
Mijn vrouw liep steeds naar de meterkast en terug.
Ik probeerde intussen alle mogelijkheden van het probleem uit te sluiten.

Allemaal waren we op zoek naar kabels, contactdozen en defecte apparaten.

Lampen waren al van de buitenmuren verwijderd. Op verschillende plekken was de stroom onderbroken. Naar het tuinhuis en naar de tuinlampen voor het huis waren de kabels losgekoppeld. Daar kon het probleem niet liggen…

Één kabel werd uiteindelijk zelf rigoureus doorgeknipt, zodat de hele achtertuin als mogelijke oorzaak kon worden uitgesloten!

In het hele huis hadden we natuurlijk ook al alle apparaten, van die ene stroomgroep, één voor één uitgetrokken en de stroom weer aangezet.
Steeds weer sloeg dezelfde stop toch weer door. Om gek van te worden!

Het was al pikdonker en 0:30 in deze warme nacht.
Er zat niets anders op, dan dit avontuur bij daglicht voort te zetten.

Op strategische punten in huis, legden we verlengkabels aan. Zó dat de telefoon, het internet, de vriezer en de koelkast in ieder geval weer zouden werken.

Na drie uur zoeken gaven we het voor vandaag op.
De tuin was een ravage en ik kon vrijwel niet in slaap komen. Opgefokt was ik en radeloos.
Ik bleef maar mogelijkheden nagaan, wat zou het nou toch in hemelsnaam kunnen zijn?

Hadden de wortels van een boom de kabels ‘opgegeten’, was er een kabel geraakt bij het schoffelen van de tuin?

In de ochtend stond ik met een kop koffie in de hand naar alle verlengkabels te kijken. Een wirwar van ‘levensreddende’ verbindingen. Wat een chaos!
Ik vroeg me af of we ooit nog het probleem zouden vinden.

Ik keek ophoog naar de LED-lampjes in de keuken.

Was dat ene lampje nou anders van kleur dan de rest? Ik scheen met het lampje van mijn telefoon en trok de betreffende LED er uit. Van binnen was het lampje helemaal gesmolten!!! Ik rende naar de meterkast, zette de stroom van de probleemgroep weer aan en …. ja hoor, alles bleef werken!!

Eerst was ik opgelucht en toen werd ik boos. Hoe heb ik dat nou niet kunnen zien!! Wat stom!!

Maar ik bedacht ook dat ik nu wel een verhaal heb om met jullie te delen.
Want als gastspreker en trainer bezoek ik vaak bedrijven en scholen.
Verhalen maken soms veel duidelijk!

Ik onderscheid in mijn werk altijd drie werelden, die elkaar steeds wederzijds beïnvloeden.
Deze werelden zouden steeds integrale aandacht moeten krijgen (je hebt al een groot probleem , ale er één ontbreekt):

• De HET- wereld : de wereld van de logica, techniek, getallen, formules en de statistieken..
• DE WIJ-wereld : De wereld van cultuur, samenwerking en communicatie.
• De IK-wereld : Onze binnenwereld, de wereld van onze competenties, kernkwaliteiten, ons gevoel, onze creativiteit en verbeeldingskracht.

Ik besefte opeens dat we vaak niet meer onderzoeken of de dingen die we , in deze drie werelden, hebben opgebouwd en verzameld nog wel werken.
Deze tijd van snelle verandering en weinig tijd vraagt ons om steeds weer nieuwe ideeën te ontwikkelen, te innoveren, nieuwe takken aan onze metaforische bomen te hangen.
Zo nemen we meestal geen tijd meer om zaken die schijnbaar altijd hebben gewerkt eens tegen het licht te houden…
Veel dingen, die misschien niet meer nuttig zijn, worden met allerlei kunstgrepen aan de gang gehouden…

Hoe belangrijk is het dus, om regelmatig ruimte / tijd te nemen om de HET, WIJ en IK domeinen eens stap voor stap en gedetailleerd te onderzoeken.
De processen en procedures. De wijze van communiceren. Ons af te vragen wat ons gemeenschappelijk voortdrijft. Te reflecteren op jezelf en te voelen of je nog wel verbonden met wat je doet. Je nog wel optimaal gebruik maakt van je persoonlijke kernkwaliteiten, etc.?

Kortom, wat is nog bruikbaar en zinvol en wat is over de datum?

Niet alleen de grote dingen maar juist ook de kleine details zijn hierbij belangrijk.

Wat ik op deze ochtend, na een lange nacht, heb geleerd is dat hele kleine dingen namelijk een cruciaal verschil kunnen maken!

Het contrast tussen duurzaamheid / succes en voortploeteren in de marge…

Een verschil van dag en nacht.

Licht en donker…

-Albert Heemeijer-